به نقل از «پارسینه»

فیلر لب چیست و چه مزایا و عوارضی دارد؟

تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۱۲۲۷۹

برای اصلاح مشکلات ظاهری لب‌ها و همینطور به دست آوردن زیبایی مطلوب روشی برای تغییر حجم لب‌ها وجود دارد که با استفاده از تزریق مواد فیلر به آن‌ها انجام می‌شود این مواد که معمولا از ماده‌ای به نام هیالورونیک اسید درست می‌شوند.

پس از ورود هیالورنیک اسید به لب به دلیل ویژگی جذب کننده این ماده آب و رطوبت را به آن جذب کرده و حجم آن را افزایش می‌دهند؛ و ماده ایست که به طور طبیعی دربافت‌های بدن یافت می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با تزریق ژل لب‌ها معمولا تورم دارند و برای رسیدن به فرم ایده ال یک تا ۲ هفته زمان لازم است پس از تزریق معمولا نیازی به استراحت نیست.

بی خطرترین فیلر

ژل هیالورونیک اسید از محبوب‌ترین فیلر‌ها است. هیالورونیک اسید به طور طبیعی در پوست یافت می‌شود و رطوبت، نرمی و سفتی را برای پوست فراهم می‌کند. از آنجایی که بدن شما در طول زمان هیالورونیک اسید کمتری تولید می‌کند، این فیلر‌ها می‌توانند به طبیعی‌ترین شیوه ممکن افزایش حجم را برای شما فراهم کنند. هیالورونیک اسید همچنین آب را به سمت سطح پوست جذب می‌کند و موجب طراوت و شادابی آن می‌شود. برخی تحقیقات نشان داده اند که تزریق مکرر می‌تواند به تولید کلاژن توسط خود پوست کمک کند.

نکات مهمی در مورد تزریق ژل یا فیلر به لب

• تزریق ژل لب یا تزریق فیلر لب فقط حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه طول می‌کشد. در مورد لب این عمل بعد از تزریق بی حسی موضعی انجام می‌شود، چون تزریق ژل در لب بدون بی حسی بسیار دردناک است. اگر به لیدوکایین حساسیت دارید حتماً به پزشکتان گوشزد کنید.

• نتیجه تزریق ژل‌های اسید هیالورونیک بلافاصله پس از تزریق قابل مشاهده است البته لب‌ها بعد از تزریق معمولاً ورم دارند و برای رسیدن به فرم ایده‌آل یک تا دو هفته زمان لازم است.

• معمولاً بعد از تزریق ژل‌های هیالورونیک به استراحت نیازی نیست یعنی شما می‌توانید بلافاصله بعد از تزریق به سرکار و زندگی روزانه خود بازگردید. در مورد ژل‌های هیالورونیک به ندرت کبودی ایجاد می‌شود در صورت کبودی معمولا” طی یک تا هفت روز مرتفع می‌شود.

• بهتر است هفت روز قبل از تزریق از مصرف فرآورده‌هایی که انعقاد خون را به تاخیر می‌اندازند یا به اصطلاح خون را رقیق می‌کنند مانند آسپیرین و دارو‌های مثل بروفن و ژلوفن خودداری نمایید تا از احتمال خون‌مردگی یا خونریزی محل تزریق کاسته شود. در صورتی که وارفارین مصرف می‌نمایید حتماً با پزشک‌تان درمیان بگذارید.

بعد از تزریق ژل هیالورونیک نیازی به استراحت کردن نیست، ولی از مصرف دارو‌هایی که خون را رقیق می‌کنند باید خودداری کرد.

• عدم تقارن لب‌ها و وجود توده در لب بعد از تزریق طبیعی بوده و طی یک یا دو هفته از بین می‌ر‌ود. بهتر است تا چند روز از لمس و دستکاری محل تزریق خودداری کنید.

• بعد از تزریق ممکن است برخی واکنش‌های موقتی مانند قرمزی، درد، یا تورم در محل دیده شودکه معمولا” در عرض یک هفته اول بعد از تزریق، از بین می‌روند. برای بهبود این علائم می‌توانید از کیسه یخ استفاده نمایید.

• با توجه به بازار آشفته این نوع محصولات در ایران و به منظور جلوگیری از مصرف ژل‌های بی‌کیفیت که به طور غیرقانونی وارد می‌شوند، باید از نوع ژلی که برای شما مصرف می‌شود مطمئن شوید. ژل‌های بی‌کیفیت ارزان‌تر هستند، ولی ممکن است بسیار گران برای شما تمام شود.

ژل‌های ارزان قیمت ممکن است گلوله شود یا از جای خود حرکت کنند و منظره بدی را به وجود آورد از طرف دیگر بسیاری از این ژل‌ها به علت موادی که در ترکیب خود دارند باعث واکنش سیستم ایمنی فرد شده و در نهایت می‌تواند موجب ایجاد گرانولوما شود. درمان گرانولوما ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول می‌کشد. حتماً نام ژل تزریقی را از پزشک‌تان بپرسید و جعبه آنرا در خانه نگهداری نمایید.

• برای انجام تزریق در دو یا چند مرحله ممکن است پزشک‌تان ژل را به شما بدهد تا در خانه نگهداری نمایید. در این صورت باید ژل هیالورونیک اسید را در یخچال (نه در فریزر) قرار دهید.

• بعضی از افراد این نگرانی را دارند که بعد از اینکه مدت دوام ژل به پایان رسید فرم لب‌ها به هم بخورد. مطالعات نشان داده که ژل‌های هیالورونیک اسید در محل تزریق باعث تولید کلاژن نوع یک می‌شوند به همین دلیل بعد از جذب شدن خود ژل لب‌ها یا به حالت قبلی برمی‌گردند یا فرم بهتر از حالت قبل از تزریق دارند.

• جدای کیفیت ژل‌های تزریقی مهارت پزشک تزریق‌کننده نیز بسیار مهم است. بهتر است تا وقتی که به مهارت پزشک و کیفیت موادی که مصرف می‌کند مطمئن نشده‌اید از انجام این کار خودداری کنید. بهترین راه اطمینان از مهارت پزشک، دیدن نتیجه کار در افرادی است که قبلا به وی مراجعه کرده‌اند. ژل‌هایی که از جنس هیدروکسی آپاتیت هستند به هیچ وجه برای تزریق در لب مناسب نیستند.

• درصورتی که تزریق به هر دلیلی مشکل داشته باشد، درصورتی که از هیالورونیک اسید استفاده شده باشد، درمان آن مشکل نیست، ولی اگر از ژل‌های دیگر استفاده شده باشد درمان بسیار مشکل است.

مزایای تزریق فیلر لب

قبل از تزریق فیلر بر لب بتدا لب را با مواد ضد میکروبی کاملا ضد عفونی میکنند و بعد لب را بی حسی موضعی میکنند تا در تزریق فیلر، مراجع هیچ دردی را احساس نکند روش تزریق فیلر، روشی بدون درد میباشد وروشی آسان و سریع است که کمترین زمان را به خود اختصاص داده است تزریق فیلر هیچ دوره نقاهتی را برای بیمار به همراه ندارد از همین رو سبب رضایت همه قرار گرفته است.

تزریق فیلر به دلیل وجود هیالورونیک ماندگاری بسیاری نسبت به سایر روش‌ها دارد وتزریق فیلر بر لب، عاری از هرگونه آلرژی و عفونت برای شخص میباشد.

تزریق فیلر بر لب سریع‌ترین روشی است که سریع‌ترین نتیجه را نشان میدهد درهمین خصوص مزایای زیای نسبت به بقیه روش‌ها به خود اختصاص داده است. از دیگر فواید تزریق فیلر بر لب را میتوان به این مورد اشاره کرد، که هرگاه متقاضی بعد از تزریق فیلر بر لب از حجیم کردن لب‌های خود به هر دلیلی پشیمان شد و خواست لبان خود را به حالت اول بازگرداند، تزریق فیلر این امکان را به او میدهد که فیلر را تخلیه کند و به راحتی و بدون هیچ مشکلی قابل حل و تصحیح برایش باشد.

تزریق فیلر، ظاهری صد در صد طبیعی برای لب ایجاد میکند به گونه‌ای نشان میدهد که انگار لب مادر زادی همین قدر خوش فرم و حجیم بوده است و به هیچ وجع برای هیچکس احتمال تشخیص نمیگذارد. تزریق فیلر طبیعی‌ترین ظاهر را برای افراد ایجاد میکند، همه افراد هم به دنبال راهی برای طبیعی نشان دادن زیبایی‌های خود میباشند به همین رو تزریق فیلر را برای لبان خود انتخاب میکنند.

تفاوت فیلر لب با ژل لب در چیست؟

باید دقت کنید که فیلر یا پر کننده لب، یک مفهوم گسترده از روش‌های تزریق به لب برای حجیم کردن آن است که تزریق ژل لب یکی از این روش‌هاست. در واقع ژل لب یکی از روش‌های فیلر محسوب شده که در آن از ماده «هیالورونیک اسید» استفاده می‌شود، اما همه روش‌های فیلر برای لب، تزریق ژل نیست. روش‌های دیگری همچون «پلی لاکتیک اسید» نیز وجود دارد که در آن به جای پرکردن با ژل، پوست نسبت به تولید کلاژن تحریک می‌شود و نوع نیمه دائمی از فیلر محسوب می‌گردد. حال آنکه فیلر به روش تزریق ژل لب کاملا موقتی است.

مراقبت‌های قبل و بعد از تزریق فیلر لب

جهت کاهش درد و کبودی پس از تزریق ژل، می‌توان از کمپرس یخ در محل تزریق، اما بدون هیچ گونه فشاری استفاده نمود.

پس از تزریق ژل نباید از رژلب استفاده کرد.

قیمت ژل، با توجه به تعداد سرنگ‌های مصرفی از ژل به کاربرده در لب محاسبه می‌شود.
چنانچه به دیابت، لوپوس، عفونت‌های دهانی و اختلال انعقادی مبتلا هستید از تزریق ژل صرفه نظر کنید.

چنان چه فرد سابقه‌ی تبخال یا مصرف هر گونه دارو را دارد، قبل از تزریق ژل، باید با پزشک خود مشورت کند.

پزشک تزریق کننده ژل باید متخصص پوست و مو یا جراح پلاستیک باشد.

تزریق ژل، باید در مراکز معتبر و تحت نظارت پزشک متخصص صورت پذیرد، لذا قبل از عمل به خوبی در مورد سابقه و تخصص پزشک مورد نظر تحقیق کنید.

عوارض تزریق فیلر لب

خوشبختانه تا به امروز گزارشی حاکی بر عوارض تزریق فیلر مشاهده نشده است.

مقدار کمی، تورم بعد از تزریق فیلر به وجود می‌آید که با استفاده از کمپرس یخ بر لب، تورم بعد از ۲۴ ساعت از بین می‌رود و نتیجه‌ی نهایی لب‌ها قابل مشاهده میشود.

روش تزریق فیلر کمترین عوارض و علائمات بعد از عمل را به خود اختصاص داده و مورد تمایز از سایر روش‌ها گشته است. تزریق فیلر بر لب کاملا تضمینی است و هیچگونه عفونت و عوارضی را به خود نسبت نداده است.   منبع:بیتوته

منبع: پارسینه

کلیدواژه: مد و زیبایی آرایش لب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۱۲۲۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکسن کرونای آسترازنکا چقدر تهدیدتان می‌کند؟ / اشتباهاتی که مردم را به تزریق این واکسن ترغیب کرد

همشهری آنلاین در گزارشی به خبر غافلگیرکننده ای که چند روز قبل در مورد یکی از معروف ترین واکسن های کرونا منتشر شد پرداخت. واکسنی که در ایران هم مورد استفاده قرار گرفت و بنا به آمار وزارت بهداشت حدود 12 درصد از واکسن های وارداتی یعنی 25 میلیون دوز آسترازنکا بودند. مریم سرخوش نویسنده این گزارش نوشت: بروز عوارض نادر با تزریق واکسن آسترازنکا شامگاه دوشنبه (10 اردیبهشت 1403) مورد تایید شرکت سازنده آن هم قرار گرفت. عوارضی که پیشتر از سوی کشورهای مصرف‌کننده به ویژه‌ اروپایی‌ها مطرح و حتی در کوران واکسیناسیون جهانی علیه پاندمی کرونا، تزریق آن را متوقف هم کرده بودند. حالا شرکت آسترازنکا گفته که این واکسن می‌تواند باعث بروز عوارض نادر جانبی از جمله لختگی خون یا کاهش پلاکت‌های خونی (TTS) شود.   آنها گفته‌اند که خطر مرگ ناشی از TTS با ترزیق واکسن آسترازنکا یک در یک میلیون نفر است.   این در حالی است که تقریبا 12درصد واکسن‌های وارداتی به ایران هم آسترازنکا بود، چیزی حدود 25 میلیون دوز، به همین دلیل یک نگرانی جدید از تزریق این واکسن در اذهان عمومی شکل گرفته. نگرانی‌ای که البته به گفته متخصصان تنها در صورت بروز عوارض در همان روزها و هفته‌های ابتدایی تزریق واکسن جدی است اما با گذشت دو سال از زمان تزریق و نبود علائم، دیگر خطری وجود ندارد.   به جز این نگرانی، پیگیری از چند متخصص حوزه واکسن‌ها عیان‌کننده یک وضعیت عجیب دیگر هم هست، این‌که انتشار این خبر باعث شده که بسیاری از دریافت‌کنندگان آسترازنکا، اکنون سایر مشکلات جسمانی‌شان را هم با این واکسن مرتبط بدانند، اما کارشناسان حوزه سلامت می‌گویند که چنین چیزی مورد تایید نیست و در حال حاضر یک عارضه درباره این واکسن مورد تایید قرار گرفته؛ لختگی خون یا کاهش پلاکت‌های خونی. هر چند که فواید تزریق واکسن‌ها نسبت به عوارض آن آنقدر بالاست که در بحران پاندمی‌ها نادیده گرفته می‌شوند.   صبج امروز هم بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت در پاسخ به خبرنگاران درباره عوارض واکسن‌های کرونا گفته «واکسن‌ها از روش‌های مختلف تامین شد و از عمده‌ترین واکسن‌ها سینوفارم چینی بود که نزدیک به 155 میلیون دوز در کشور تزریق شد و کم‌عارضه‌ترین هم بود. کمیته واکسن هم عوارض را رصد می‌کند و حداقل ضایعات را در کشور داشتیم.»‌   خطر مرگ ناشی از TTS با ترزیق واکسن آسترازنکا یک در یک میلیون نفر است

اولین مرگ‌های آسترازنکایی موج توقف تزریق واکسن‌های آسترازنکا در اروپا از اسفند 99 آغاز شد، ابتلا نروژ، ایسلند، بلغارستان، اتریش، هلند،‌ دانمارک و ایرلند و پس از آنها، فرانسه، آلمان و بریتانیا، استونیا، لیتوانی، لوکزامبورگ، رومانی و لاتویا دستور توقف واکسیناسیون با این واکسن را دادند.   همان زمان اتریشی‌ها از مرگ یک پرستار به دلیل اختلال انعقاد خون بعد از تزریق آسترازنکا خبر دادند، پس از آن هم مصرف‌کننده دیگری در این کشور دچار آمبولی ریه شد. همزمان در دانمارک هم یک مرگ و بروز خونریزی مغزی در بیمار دیگر ناشی از تزریق واکسن ثبت شد. مرگ‌هایی که به صورت موردی در دیگر کشورها هم گزارش می‌شد و توقف واکسیناسیون با آسترازنکا.   آکادمی علمی استرازنکا البته از همان زمان که بحث عوارض قلبی و مرگ‌های ناشی از ترزیق واکسن آسترازنکا مطرح شد، اعلام کرد خطر مرگ ناشی از TTS (ایجاد لخته خون و کاهش تعداد پلاکت‌های خون) یک در یک میلیون نفر است و خطر ریسک ابتلا به TTS هم در کل جهان کمتر از 30 در یک میلیون نفر.   این در حالی است که تا پاییز 1402 و بر اساس آمارهای جهانی ۱۳ میلیارد و ۲۷۰ میلیون و ۱۷۰ هزار و ۳۳۲ واکسن کرونا در کشورهای مختلف تزریق شده که بخش زیادی از آنها را سینوفارم چین و رتبه دوم هم به آسترازنکا تعلق دارد. البته آسترازنکا رتبه‌دار توزیع واکسن در کشورهای مختلف (185 کشور) است و پس از آن فایزر، مدرنا، جانسون‌جانسون و سینوفارم قرار دارند.   هشدار تزریق واکسن در ایران در ایران هم در ماه‌های نخست شروع واکسیناسیون و ارزیابی‌های اولیه توصیه‌هایی به عدم تزریق واکسن آسترازنکا برای گروه‌های سنی خاص -افراد زیر 40 تا 50 سال به ویژه زنان مطرح شد. البته که با توجه به واردات قابل توجه واکسن چینی (سینوفارم) و بدقولی سازمان جهانی بهداشت در اعطای واکسن‌های سبد کووکس (عمده آنها واکسن‌ آسترازنکا بود) به ایران باعث شد که نزدیک به 70 درصد مردم ایران واکسن‌ چینی را تزریق کنند و آسترازنکا در رتبه دوم قرار بگیرد.   کیانوش جهانپور، سخنگوی سابق وزارت بهداشت در این باره به همشهری توضیح بیشتری می‌دهد و می‌گوید: شرکت آسترازنکا به بروز عوارض نادر جانبی از جمله لختگی خون یا کاهش پلاکت‌های خونی با تزریق این واکسن اشاره کرده که مساله جدیدی هم نیست. این موضوع در ماه‌های نخست شروع واکسیناسیون و ارزیابی‌های اولیه در برخی افراد به ویژه در گروه‌های سنی و جنسیتی خاص مطرح شد.   او ادامه می‌دهد: اساسا مجوز تلقیح این واکسن و سایر واکسن‌های کرونا در بدو امر تا ماه‌ها چه در بریتانیا چه اروپا و آمریکا، حتی سایر کشورها مجوز مصرف اضطراری بود که شرایط خود را دارد. همان زمان هم کمیته ملی وقت واکسیناسیون علیه کووید19 در ایران هشدارهایی به ویژه برای افراد زیر 40 سال را مطرح کرد. چون واکسن آسترازنکا به دلیل همین عوارض ولو نادر در همان ماه‌های نخست در کشورهای اروپایی نیز با فراز و نشیب‌هایی روبرو شد و در بسباری از کشورها برای گروه‌های سنی زیر 40 بعضا 50 سال هشدار داده شده بود.   آثار یک سیاست‌ اشتباه جهانپور در این باره به یک سیاست‌گذاری اشتباه هم اشاره می‌کند و می‌گوید: فضای غبارآلود رسانه‌ای و تلاش برخی افراد برای وارونه‌نمایی موضوع، برخی سوء‌برداشت‌ها را در پی داشت. چنان که حتی برخی افراد را به سمت تزریق این واکسن در کشورهای همجوار با صرف هزینه بالا کشاند. از سوی دیگر برخی افراد برای این‌که آسترازنکا تقریبا در فهرست مورد تایید اغلب کشورها برای مسافرت قرار داشت، حتی در گروه‌های سنی زیر 50 یا 40 سال داوطلبانه و مصرانه مبادرت به تهیه این واکسن و تلقیح آن کردند.   او درباره میزان تزریق این واکسن در کشور هم بیان می‌کند: حدود 10درصد واکسن‌های تزریق شده در کشور به آسترازنکا تعلق داشت. مبدا این واکسن شرکت آسترازنکا در بریتانیا بود و به نوعی ابتدا تحت عنوان آکسفورد-آسترازنکا مشهور بود. در کشورهای مختلف بیش از یک میلیارد دوز از این واکسن تولید و ترزیق شده. کشورهای اروپای شرقی و جنوبی حتی جنوب شرقی آسیا هم این واکسن تولید کرده‌اند. سهمیه ایران از کووکس هم عمدتا آسترازنکا بود که محموله‌های آن از ایتالیا و مجارستان و ژاپن و کره‌جنوبی وارد ایران شد.   فواید واکسن‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت این پزشک تاکید می‌کند: نباید از نظر دور داشت که هر واکسنی می‌تواند، عوارضی جانبی داشته باشد اما در عین حال باید بپذیریم، همین واکسن‌ها بسیاری از اپیدمی‌های مزمن را نابود کرده‌اند، این عوارض نه چندان شایع، خاص این واکسن نبوده چنانکه در مورد واکسن آمریکایی جانسون و جانسون هم بروز عوارض بیشتری مطرح شد و این واکسن عملا در خود ایالات متحده محدود و متوقف شد. تبعا مجوز مصرف اضطراری در شرایط خاص و اضطراری پاندمی و همه‌گیری کرونا صادر شده و این قابل قیاس با وضعیت عادی یا مطالعات پسینی در مورد یک واکسن نیست.   جهانپور با بیان این که مقایسه میزان حفاظت ایجاد شده از این واکسن‌ها با عوارض احتمالی آن همچنان برای استفاده از این واکسن‌ها ولو مشروط، گریزناپذیر است و باید آن را با اطلاعات و یافته‌های آن زمان باید سنجید، ادامه می‌دهد: اما همین اطلاعات هم حکایت از آن داشت و دارد که اولا واکسن آسترازنکا و جانسون و جانسون به ویژه برای گروه‌های سنی زیر 40 سال پرعارضه‌تر از واکسن‌های ایرانی ارزیابی می‌شدند، چنانکه شواهد و یافته‌های بعدی واکسیناسیون با این واکسن و واکسن‌های ایرانی مانند کووایران برکت، پاستوکووک، فخرا، اسپایکوژن و... که با فناوری‌های متفاوتی تهیه شده بودند نشان از آن داشت و دارد که واکسن‌های ایرانی به مراتب کم عارضه‌تر و چه بسا با قبلیت مصون‌سازی بالاتری بودند.   او البته تاکید می‌کند که هنوز هم واکسن آسترازنکا به رغم عوارض جانبی نادر آن یکی از موثرترین واکسن‌ها در محافظت از جان میلیون‌ها نفر به‌شمار می‌رود و با توجه به گستره تولید و توزیع انبوه آن در 5قاره نقش موثری در مهار همه‌گیری کرونا در بسیاری از کشورها داشته است.   آسترازنکا رتبه‌دار توزیع واکسن در 185 کشور جهان است و پس از آن فایزر، مدرنا، جانسون و جانسون و سینوفارم قرار دارند   نگران باشیم؟ جهانپور به یک نکته دیگر درباره بروز نگرانی در تزریق‌کنندگان این واکسن‌ها هم اشاره می‌کند و می‌گوید:‌ عمده عوارض نادر آسترازنکا محدود به ساعات، روزها و هفته‌های نزدیک به تلقیح بروز کرده و تقریبا برای عموم افرادی که دچار عوارض احتمالی نشده‌اند بعد از ماه‌ها و نزدیک دو سال از زمان تزریق جای نگرانی وجود ندارد. اگر کسی این واکسن را ترزیق کرده و طی ماه‌های گذشته عوارضی نداشته، انتظار بروز عوارض خاص نمی‌رود. معدود موارد عوارض که در ایران به ویژه در جوانان مشاهده شده هم مانع از آن نیست که کماکان این واکسن را واکسنی موفق در پیشگیری از کرونا و مقابله با کوید19 ندانیم.   البته به گفته این پزشک در حال حاضر واکسن‌های مؤثر، بروزرسانی شده و با عوارض کمتری مثل برکت پلاس در ایران داریم که می‌تواند رافع ایمن‌تر و مؤثرتری برای مشکلات بعدی و احتمالی ناشی از سویه‌های جدید کرونا داشته باشد. در عین اینکه باید این روند بروزرسانی و حمایت از استمرار توسعه و تحقیق واکسن‌های ایرانی کرونا حمایت شود و ادامه داشته باشد.   او درباره این که گفته می‌شود، برخی کشورها این واکسن را برای مردم خودشان استفاده نکردند و به ایران هدیه دادند هم می‌گوید: به هیچ عنوان درست نیست، آسترازنکا بعد از سینوفارم چین، دومین واکسنی بود که در بسیاری از کشورها تولید و مصرف شد. سایت‌های متعدد تولید این واکسن در کشورهای مختلف وجود داشت، از جمله ژاپن، کره جنوبی و حتی هند. در اروپا هم علاوه بر بریتانیا در کشورهایی از جمله ایتالیا، مجارستان و آلمان هم تولید این واکسن صورت گرفت. در آمریکای شمالی و لاتین هم به شدت مورد استفاده بود و آمار تزریق آن در هند هم بالا بود. کانال عصر ایران در تلگرام