به نقل از «پارسینه»

نقرس چیست ؟ علائم، تشخیص، پیشگیری و درمان نقرس

تاریخ انتشار: ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۶۵۲۵۴

 حملات نقرس می‌تواند به سرعت بروز کند و با گذشت زمان دوباره به حالت خود بازگردد، به آرامی به بافت‌های موجود در ناحیه التهابی آسیب برساند و می‌تواند بسیار دردناک باشد. فشار خون، بیماری‌های قلب و عروق و چاقی از عوامل بروز نقرس هستند. این شایع‌ترین شکل آرتروز التهابی در آقایان است و اگرچه بیشتر احتمال دارد که در مردان تأثیر بگذارد، اما زنان پس از یائسگی مستعد آن می‌شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نکات کلیدی درمورد نقرس
نقرس نوعی ورم مفاصل است که در اثر اسید اوریک بیش از حد در جریان خون ایجاد می‌شود.
علائم نقرس به دلیل تشکیل کریستال‌های اسید اوریک در مفاصل و واکنش بدن به آن‌ها است.
نقرس از نظر کلاسیک بر روی مفصل در پایه انگشتان بزرگ تأثیر می‌گذارد.
حملات نقرس معمولاً بدون هشدار در نیمه شب رخ می‌دهد.
بیشتر موارد نقرس با دارو‌های خاص درمان می‌شوند.
درمان نقرس
بیشتر موارد نقرس با دارو درمان می‌شوند. از دارو‌ها می‌توان برای درمان علائم حملات نقرس، جلوگیری از تشدید شدن در آینده و کاهش خطر عوارض نقرس مانند سنگ کلیه استفاده کرد. دارو‌های متداول شامل دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، کلشیسین یا کورتیکواستروئید‌ها است. این‌ها باعث کاهش التهاب و درد در نواحی مبتلا به نقرس می‌شود و معمولاً به صورت خوراکی مصرف می‌شود.

دارو‌ها همچنین می‌توانند برای کاهش تولید اسید اوریک (مهار کننده‌های زانتیین اکسیداز مانند آلوپورینول) یا بهبود توانایی کلیه در حذف اسید اوریک از بدن (پروبنسید) استفاده شوند. نقرس اگر بدون درمان باقی بماند، یک حمله حاد نقرس از ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از شروع در بدترین حالت خواهد بود. فرد می‌تواند انتظار داشته باشد که طی ۱ تا ۲ هفته بدون درمان بهبود یابد، اما ممکن است در این دوره درد قابل توجهی مشاهده شود.

آزمایش و تشخیص نقرس
تشخیص نقرس می‌تواند مشکل باشد، زیرا علائم آن، هنگامی که ظاهر می‌شوند، شبیه به سایر شرایط است. در حالی که هایپروریسمی در اکثر افرادی که دچار نقرس هستند، رخ می‌دهد، ممکن است در طول تشدید درد وجود نداشته باشد. مهمتر از آن، اکثر مبتلایان به هایپراوریسمی دچار نقرس نیستند. یکی از آزمایشات تشخیصی که پزشکان می‌توانند انجام دهند، آزمایش مایع مفصل است که در آن مایعات از طریق مفصل مبتلا به سوزن خارج می‌شوند. سپس مایع مورد بررسی قرار می‌گیرد تا ببیند که آیا بلور‌های ادرار وجود دارد یا خیر.

از آنجا که عفونت‌های مفصلی همچنین می‌توانند علائم مشابهی با نقرس ایجاد کنند، پزشک می‌تواند هنگام انجام آزمایش مایعات مفصلی به دنبال باکتری باشد تا یک دلیل باکتریایی را کنترل کند. ممکن است مایعات به آزمایشگاه فرستاده شوند، جایی که برای تجزیه و تحلیل چندین روز طول می‌کشد. پزشکان همچنین می‌توانند آزمایش خون را برای اندازه گیری میزان اسید اوریک در خون انجام دهند، اما همانطور که گفته شد، افرادی که میزان اسید اوریک بالا دارند، همیشه دچار نقرس نیستند.

به طور یکسان، برخی افراد بدون افزایش سطح اسید اوریک در خون می‌توانند علائم نقرس را ایجاد کنند. سرانجام، پزشکان می‌توانند با استفاده از اسکن سونوگرافی، کریستال‌های ادرار را در اطراف مفاصل جستجو کنند. پرتو‌های ایکس نمی‌تواند نقرس را تشخیص دهد، اما ممکن است برای رد سایر دلایل مورد استفاده قرار گیرد.

انواع نقرس
مراحل مختلفی وجود دارد که از طریق آن‌ها نقرس پیشرفت می‌کند و گاهی به انواع مختلف نقرس نیز گفته می‌شود.

هایپریوریسمی بدون علامت

برای فرد ممکن است سطح اسید اوریک بالا را بدون هیچ گونه علائم بیرونی داشته باشد. در این مرحله، درمان لازم نیست، اگرچه کریستال‌های ادرار ممکن است در بافت رسوب کرده و آسیب جزئی ایجاد کنند. به افراد مبتلا به هایپریوریسمی بدون علامت ممکن است توصیه شود که برای رفع هرگونه عوامل احتمالی در ساخت اسید اوریک قدم بردارند.

نقرس حاد

این مرحله زمانی اتفاق می‌افتد که کریستال‌های اورات که رسوب شده اند به طور ناگهانی باعث التهاب حاد و درد شدید می‌شوند. به این حمله ناگهانی با درد‌های بسیار شدید همراه است و به طور معمول طی ۳ تا ۱۰ روز فروکش می‌کند. بعضی اوقات ممکن است در اثر حوادث استرس زا، الکل و مواد مخدر و همچنین هوای سرد باعث تشدید آن شود.

نقرس فاصله‌ای

این مرحله بین حملات نقرس حاد است. حملات بعدی ممکن است برای ماه‌ها یا سال‌ها رخ ندهد، اگر درمان نشوند، با گذشت زمان، می‌توانند بیشتر طول بکشند و بیشتر اتفاق می‌افتند. در طی این بازه، کریستال‌های اورات بیشتر در بافت‌ها قرار می‌گیرند.

نقرس مزمن

نقرس مزمن ناتوان کننده‌ترین نوع نقرس است. ممکن است آسیب دائمی در مفاصل و کلیه‌ها ایجاد شده باشد. بیمار می‌تواند از ورم مفاصل مزمن رنج ببرد و در مناطق خنک‌تر بدن مانند مفاصل انگشتان دچار درد‌های شدید شوند.

علت‌های مختلف نقرس
نقرس در ابتدا به دلیل وجود بیش از حد اسید اوریک در خون یا هیپراوریسمی ایجاد می‌شود. اسید اوریک در هنگام تجزیه پورین‌ها در بدن تولید می‌شود ترکیبات شیمیایی که در مقادیر زیادی در برخی از غذا‌ها مانند گوشت، مرغ و غذا‌های دریایی یافت می‌شود. به طور معمول، اسید اوریک در خون حل می‌شود و از طریق کلیه‌ها از طریق ادرار از بدن دفع می‌شود. اگر اسید اوریک بیش از حد تولید شود، یا مقدار کافی دفع نشود، می‌تواند کریستال‌هایی مانند سوزن ایجاد کرده و باعث ایجاد التهاب و درد در مفاصل و بافت اطراف آن شود.

موارد خطر زا
چندین فاکتور وجود دارد که می‌توانند احتمال بروز هیپراوریسمی را افزایش دهند، که شامل:

جنسیت: مردان نسبت به زنان اسید اوریک بیشتری تولید می‌کنند، اگرچه میزان اسید اوریک در زنان پس از یائسگی به مردان نزدیک می‌شود.

ژنتیک: سابقه خانوادگی نقرس احتمال بروز بیماری را افزایش می‌دهد.

سبک زندگی: مصرف الکل در از بین بردن اسید اوریک از بدن اختلال ایجاد می‌کند. خوردن یک رژیم غذایی پورین همچنین باعث افزایش مقدار اسید اوریک در بدن می‌شود.

قرار گرفتن در معرض سرب: قرار گرفتن در معرض مزمن سرب با بعضی از موارد نقرس مرتبط است.

داروها: برخی دارو‌های خاص می‌توانند سطح اسید اوریک در بدن را افزایش دهند. این شامل برخی از دارو‌های مدر و دارو‌های حاوی سالیسیلات است.

وزن: اضافه وزن داشتن باعث افزایش خطر نقرس می‌شود، زیرا گردش خون بیشتری در بدن وجود دارد و این یعنی تولید بیشتر اسید اوریک به عنوان یک محصول اضافی متابولیک. سطوح بالاتر چربی بدن نیز سطح التهاب سیستمیک را افزایش می‌دهد، زیرا سلول‌های چربی باعث تولید سیتوکین‌های ضد التهابی می‌شوند.

تروما یا جراحی اخیر: خطر را افزایش می‌دهد.

سایر مشکلات بهداشتی: نارسایی کلیوی و سایر مشکلات کلیوی می‌تواند توانایی بدن در حذف موثر را کاهش داده و منجر به افزایش اسید اوریک شود. سایر شرایط مرتبط با نقرس شامل فشار خون بالا و دیابت است.

علائم نقرس
علائم اصلی درد مفاصل شدید است که به ناراحتی، التهاب و قرمزی بروز می‌کند. نقرس غالباً بر مفصل بزرگ انگشتان پا تأثیر می‌گذارد، اما می‌تواند بر روی پا، مچ پا، زانو، آرنج، مچ و انگشتان نیز تأثیر بگذارد.

عوارض نقرس
در برخی موارد، نقرس می‌تواند به شرایط جدی تری تبدیل شود، مانند:

سنگ کلیه: اگر بلور‌های ادرار در مجاری ادراری جمع شود، می‌توانند به سنگ کلیه تبدیل شوند.

نقرس مکرر: برخی از افراد تا به حال فقط یک حمله داشته باشند. سایرین ممکن است حملات منظم داشته باشند، که به تدریج به مفاصل و بافت اطراف آسیب وارد می‌کند.

پیشگیری
بسیاری از دستورالعمل‌های مربوط به شیوه زندگی و رژیم‌ها وجود دارد که می‌توان برای محافظت در برابر شراره یا جلوگیری از بروز نقرس در وهله اول استفاده کرد:

مصرف مایعات زیاد حدود ۲ تا ۴ لیتر در روز
از مصرف الکل خودداری کنید
وزن سالم بدن را حفظ کنید       منبع:نمکستان

منبع: پارسینه

کلیدواژه: نقرس علائم نقرس درمان پارسی خبر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۶۵۲۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک موضوع مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمی‌دانند

به گزارش خبرآنلاین، تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت ایران دچار یکی از انواع بیماری‌های آلرژیک هستند و پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که این آمار در آینده افزایش بیشتری خواهد داشت.

آمار ابتلا به بیماری های آلرژیک در جهان به سرعت در حال افزایش است و متخصصان معتقدند به دلیل صنعتی شدن دنیای مدرن، تغییر الگوی زندگی‌ها، مدل ساختمان‌سازی‌ها، آلودگی هوا و تغذیه این آمار همچنان رو به افرایش خواهد ماند.

در ایران تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت دچار یکی از انواع بیماری‌های آلرژیک هستند. آماری که در سال‌های اخیر افزایش بیشتری یافته است. به طوری که از هر ۲ ایرانی، تقریبا ۱ نفر به یکی از بیماری‌های آلرژیک مبتلا است.

درباره آلرژی چند تصور اشتباه بین خیلی از مردم وجود دارد؛ این که این بیماری تنها مختص دوره کودکی است و فرد در بزرگسالی به آن مبتلا نخواهد شد، این که آلرژی بیماری نیست و فقط نوعی حساسیت ساده است، این که پرهیز غذایی شدید می‌تواند به کنترل آلرژی کمک کند و این که آلرژی هرگز درمان نخواهد شد.

یک نکته‌ مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمی‌دانند

خیلی از افراد به دلیل داشتن شناخت اندک از آلرژی نمی‌دانند که این عارضه، واکنش طبیعی سیستم ایمنی بدن است و زمانی ایجاد می‌شود که سیستم ایمنی، ماده‌ای را که معمولاً برای بدن بی‌ضرر است (مثل گرده گیاهان)، به اشتباه به عنوان ماده‌ای خطرناک و مضر شناسایی می‌کند و برای دفاع از بدن علیه آن ماده وارد عمل می‌شود. و به این ترتیب، بیماری آلرژی بروز می‌کند و فرد را درگیر می‌کند.

دکتر محمدحسن بمانیان، فوق تخصص آلرژی و آسم و دبیر انجمن آسم و آلرژی ایران به همشهری آنلاین می‌گوید: آلرژی، یک مکانیزم طبیعیِ سیستم ایمنی در برابر عوامل محیطی است. البته برخلاف تصور عمومی درباره این که آلرژی هیچ درمانی ندارد، آلرژی درمان قطعی دارد. به طوری که دیگر نیاز نیست بیمار دارو مصرف کند. البته نه همه آلرژی‌ها. مثلا کسانی که به نیش زنبور آلرژی دارند، بیماری‌شان قابل درمان است. به شرط آن که فرد خوددرمانی نکند.

به گفته این فوق تخصص آلرژی، آلرژی، یک بیماری مزمن است که طی یک دوره و بازه زمانی و با داروها و روش‌هایی که پزشک به بیمار ارائه می‌دهد، کنترل می‌شود.

این ایمونولوژیست درباره چگونگی تشخیص آلرژی از عفونت‌های ویروسی هم توضیح می‌دهد: موردی که آلرژی را از عفونت‌های ویروسی متمایز می‌کند، این است که در آلرژی‌ها خارش، یک علامت غالب است؛ خارش چشم، گلو و گوش.

تبعات خطرناک بی‌توجهی به آلرژی

بمانیان در پاسخ به این سؤال که آیا افرادی که برای کنترل آلرژی اقدام به خوددرمانی با مصرف آنتی‌هیستامین و اسپری بینی و ... می‌کنند، قابل تایید است، می‌گوید: آلرژی، یک بیماری است و باید درمان شود. آلرژی‌های شدید اگر درمان نشوند، باعث ایجاد اختلالات دیگری می‌شوند؛ مثل اختلالات خواب، انواع اختلالات گوش و انواع اختلالات چشمی. مثلا فردی که آلرژی چشمی دارد، به علت خارش مدام چشم‌ها مجبور است همیشه چشم‌های خود را با فشار بخاراند. خب با این کار فشار چشم‌ها بالا می‌رود، احتمال بروز آب مروارید افزایش پیدا می‌کند، ممکن است عیوب انکساری مثل آستیگمات برای چشم ایجاد شود، حتی بعضی‌ها کارشان به نیاز به پیوند قرنیه می‌کشد.

این استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: در آلرژی‌های بینی مثلا ممکن است حس بویایی و چشایی فرد از دست برود و کیفیت زندگی خیلی پایین بیاید. ممکن است آلرژی در حنجره منتشر شود و صدای فرد برای همیشه تغییر کند، ممکن است به گوش میانی گسترش پیدا کند و باعث کاهش شنوایی فرد شود. حتی می‌تواند به ریه‌ها برسد و ایجاد آسم کند. همچنین مواردی از آلرژی‌های بینی را داریم که به پولیپ ختم می‌شود. پولیپ هم چون باعث انسداد بینی می‌شود و نوع تنفس، تنفس دهانی می‌شود، فرم فک در طولانی‌مدت تغییر می‌کند و اگر کودکی آلرژی داشته باشد و درمان نشود، در بزرگسالی نیاز به ارتودنسی و جراحی فک پیدا می‌کند. پس آلرژی یک حساسیت ساده نیست که از کنارش بگذریم و حتما باید درمان شود.

آلرژی، بیماریِ مخصوص کودکان نیست

دکتر سیدعلیرضا مهدویانی، فوق تخصص آلرژی هم در پاسخ به این سؤال که آیا آلرژی، بیماری مختص کودکان است، می‌گوید: علائم آلرژی در کودکان بیشتر مشاهده می‌شود تا بزرگسالان. اما این موضوع به این معنی نیست که فقط کودکان به آلرژی مبتلا می‌شوند. در هر سنی امکان ابتلا وجود دارد. حتی در بالای ۵۰ سالگی.

این فوق تخصص آلرژی در توضیح بهتر این موضوع، بیماری ‌آلرژی را تعریف می‌کند و می‌گوید: آلرژی، افزایش حساسیت نسبت به عوامل محیطی و خارجی است که به خودی خود برای بدن ضرری ندارند، اما سیستم ایمنی بدن، آنها را دشمن و بیگانه تشخیص می‌دهد و علیه آنها به دفاع برمی‌خیزد و چون سیستم ایمنی در کودکان ضعیف‌تر است و پاسخ‌دهی سیستم ایمنی در دوران کودکی بیشتر صورت می‌گیرد، علائم آلرژی در آنها نسبت به بزرگسالان بیشتر مشاهده می‌شود. پس دلیل اصلی بروز بیشتر آلرژی در بچه‌ها این است.

به گفته مهدویانی، گاهی هم عوارض دارویی باعث بروز آلرژی‌ در فرد می‌شود که به آن می‌گوییم "آلرژی دارویی" و ممکن است با افزایش سن، شدت آلرژی هم بیشتر شود.

آیا پرهیز غذایی درست است؟

مهدویانی درباره پرهیزهای غذایی شدید که برخی متخصصان برای کنترل آلرژی کودکان و بزرگسالان تجویز می‌کنند، اشاره می‌کند و می‌گوید: برخی همکاران پرهیزهای غذایی شدید و طولانی‌مدت به بیمار مبتلا به آلرژی می‌دهند. به طوری که ممکن است فرد – کودک یا بزرگسال – دچار مشکلات دیگری ازجمله سوءتغذیه شود. ما نمی‌گوییم رژیم غذایی ازسوی بیماران مبتلا به آلرژی جدی گرفته نشود، ولی مواد غذایی اصلی نباید طولانی‌مدت از رژیم بیمار حذف شود.

دکتر مهدویانی می‌گوید: آلرژی انواع دارد و بعضی از انواع آن اصلا ربطی به رژیم غذایی ندارند. یعنی خیلی از افراد اصلا به غذا آلرژی ندارند و مثلا آلرژی بینی دارند که در بهار شدت می‌گیرد. درضمن همه افراد، همه آلرژی ها را با هم ندارند. تشخیص این نکته از طرف پزشک خیلی مهم است. فقط اگر افزایش حساسیت در گوارش فرد اتفاق بیفتد، می‌شود آلرژی غذایی. بقیه آلرژی‌ها ربطی به مواد خوراکی و غذا ندارند.

او تاکید می‌کند: اتفاقی که اکنون رخ می‌دهد، این است که وقتی یک بیمار مبتلا به آلرژی به متخصص مراجعه می‌کند، آنقدر توسط بعضی از همکاران پزشک تحت اجتناب‌های غذایی قرار می‌گیرد که بیمار گاهی دچار سوءتغذیه می‌شود.

این فوق تخصص آلرژی تاکید می‌کند: مثلا ما به بیمار می‌گوییم شما آلرژی غذایی نداری و او می‌پرسد "یعنی می‌توانم فست‌فود و سس و فلفل و ... بخورم؟" وقتی ما می‌گوییم آلرژی غذایی نداری، یعنی نسبت به مواد غذایی اصلی مثل شیر، گندم، تخم مرغ، برنج و ماهی حساسیت نداری. این به این معنا نیست که شما آزاد هستید که سس و مواد افزودنی و نگه‌دارنده و ... بخورید. اینها در حیطه آلرژی نیست؛ اینها مواد تحریک‌کننده است که هر فردی – نه فقط مبتلایان آلرژی - اینها را بخورد، ممکن است دچار تحریک گلو، سرفه و ... شود.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902012